ดร.โกสินทร์ผู้ใช้เวลาทั้งชีวิตวิจัยเกี่ยวกับสมุนไพรไทยและหวังให้พันตรีนายแพทย์เทวินทร์ ลูกชายคนเดียวสืบทอดมรดกของตระกูล แต่หมอเทวินทร์กลับทำสิ่งที่ตัวเองต้องการ เป็นแพทย์สนามเพื่อช่วยเพื่อนทหารหาญที่ออกรบ จนตัวเองต้องถูกยิงขณะช่วยเพื่อนทหารที่บาดเจ็บ หมอเทวินทร์ตกหน้าผาน้ำตกและหายสาบสูญไป ซึ่งทำให้ดร.โกสินทร์ อรอินทร์คนรักของหมอเทวินทร์และหมอวิสุทธิ์เพื่อนสนิทคิดว่าเขาตายไปแล้ว
หมอเทวินทร์ฟื้นขึ้นมา เขาจำไม่ได้แม้แต่ชื่อของตัวเอง ไม่รู้ว่ามาจากไหนและจะไปไหน จะมีบางครั้งที่เรื่องราวในอดีตกลับมาในความคิด แต่ก็ไม่สามารถฟื้นความทรงจำของเขาได้ หมอเทวินทร์ตามพระธุดงค์ที่ช่วยชีวิตเขาไว้และมาพลัดหลงกันที่ “ทองผาภูมิ” และที่แห่งนี้ชายความจำเสื่อมหนีการไล่ทำร้ายของกลุ่มวัยรุ่นที่คิดว่าเขาเป็นขโมย และได้ไปซ่อนตัวอยู่บนรถของสำนักเจ้าแม่ไทรทองที่เดินทางมาทำพิธีให้กับรีสอร์ทแห่งหนึ่ง โดยมีแม่หมอเจริญขวัญสาวสวยวัยยี่สิบเศษเป็นร่างประทับทรง
ชายความจำเสื่อมลงจากรถเมื่อรถจอดที่บ้านของอ.เทพเจ้าของสำนักเจ้าแม่เจริญขวัญ เมื่อเจริญขวัญกลับเข้ามาบ้านเธอโกรธจัดและไม่ยอมให้ชายความจำเสื่อมอาศัยร่วมชายคาเดียวกับเธอ แต่เจริญตาพี่สาวของเจริญขวัญบอกว่าชายคนนี้มากับพระธุดงค์และพลัดหลงกันกับท่าน ผู้ชายคนนี้ความจำเสื่อมด้วย เจริญขวัญบอกให้อยู่ด้วยก็ได้ มันต้องอยู่อย่างทาสที่ต้องคอยรับใช้เธอทุกอย่าง “แกต้องเป็นทาสฉัน...ไอ้เถื่อน”
เถื่อน นายเถื่อนและไอ้เถื่อนกลายเป็นชื่อที่แม่หมอเจริญขวัญเรียกเป็นครั้งแรกซึ่งทำให้ทุกคนเรียกตามจนติดปาก หลังจากนั้นเจริญขวัญก็ใช้งาน โขกสับและใช้ไอ้เถื่อนเป็นที่ระบายอารมณ์ โดยเฉพาะเมื่อเจริญขวัญผิดหวังจากผู้กองชินชาติ รตอ.ชินชาติ ตชด.หนุ่มที่มาประจำการที่ค่ายตชด.บ้านภูห่มฟ้าไม่นาน ที่เจริญขวัญผิดหวังเพราะผู้กองชินชาติไปรักครูเจริญตาพี่สาวของเธอเอง
เถื่อนมาอยู่สำนักเจ้าแม่เจริญขวัญได้ไม่นานก็รู้ว่าสิ่งที่เขาเห็นทั้งหมดเป็นการเล่นปาหี่หลอกลวงชาวบ้านจนร่ำรวย และในที่สุดความก็แตกเพราะคู่แข่งอย่างเผด็จและราตรีเจ้าของสำนักทรงอีกแห่งเอาเรื่องหลอกลวงทั้งหมดมาแฉให้ชาวบ้านรู้ความจริง แต่ในที่สุดก็เป็นอันสิ้นสุดของสำนักทรง ทั้งสองแห่ง เพราะชาวบ้านคิดว่าหลอกลวงทั้งคู่
เมื่อสำนักทรงล้มแต่ยังมีคนที่เคยมารักษากลับมาให้รักษาอีก คราวนี้เถื่อนเป็นคนช่วยคนเจ็บคนป่วยด้วยตัวเองเพราะเถื่อนรู้เรื่องสมุนไพรแต่เขาไม่รู้ว่าได้วิชาเหล่านั้นมาจากไหน เป็นที่เลื่องลือของหมอเถื่อนรักษาโรคจนมีคนเรียกว่า “หมอเทวดา” และสำนักทรงก็ถูกเปลี่ยนเป็นที่รักษาคนป่วยและหมอเทวดาก็โด่งดังไปทั่วทุกทิศ ส่วนเจริญขวัญเปลี่ยนจากร่างทรงมาเป็นผู้ช่วยหมอเถื่อนและเรียนรู้จากเขาทำให้ทั้งสองได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น เจริญขวัญเริ่มรู้สึกดีๆกับชายความจำเสื่อมคนนี้อย่างไม่รู้ตัว เถื่อนก็รู้สึกอย่างนั้นกับเจริญขวัญเช่นกัน แต่ต่างฝ่ายต่างเก็บความรู้สึกของตัวไว้ จนกระทั่งเถื่อนและเจริญขวัญได้ร่วมทุกข์ร่วมเป็นร่วมตายขณะเข้าไปในป่าลึกเพื่อค้นหาสมุนไพรชนิดหนึ่งเพื่อไปผสมรักษาชาวบ้านที่กำลังป่วยเพราะโรคร้ายบางอย่าง ทั้งสองแสดงออกถึงความรัก ความเอื้ออาทรกันและกันจนถึงพร้อมที่จะตายแทนกันได้ เถื่อนและเจริญขวัญรู้ว่าต่างมีความรักให้กันสุดหัวใจ
ขณะเดียวกันหลังจากที่ผู้กองชินชาติบอกเจริญขวัญว่ารักเธอเหมือนน้องสาว และส่วนลึกของหัวใจผู้กองหนุ่มรักครูเจริญตาพี่สาวของเจริญขวัญ แต่ขวากหนามของความรักที่ผู้กองชินชาติมีต่อครูเจริญตายังไม่หมด เพราะยังมีบดินทร์ครูใหญ่ที่แอบรักครูเจริญตาและดุจดาวลูกสาวคนเดียวของผู้ใหญ่ดวงผู้ใหญ่บ้านอิทธิพลแห่งบ้านภูห่มฟ้าที่แอบลุ่มหลงผู้กองชินชาติแบบคลั่งไคล้ เมื่อความรักของผู้กองกับครูสมหวัง บดินทร์กับดุจดาวถึงกับเมามายระบายความในใจให้กันและกันฟัง จนในที่สุดทั้งสองตื่นขึ้นมาตอนเช้าต่างตกใจที่นอนเปลือยอยู่ด้วยกัน และผู้ใหญ่ดวงก็เข้าเห็น เหตุเพราะผีผลักทำให้ผู้ใหญ่ดวงได้ลูกเขยโดยไม่ตั้งใจ
ความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นาน ไม่ต่างกับเถื่อนและเจริญขวัญที่ได้ดื่มด่ำกับความรักเพียงชั่วข้ามคืน ขณะออกจากป่าพร้อมสมุนไพรที่เพียรเสี่ยงตายค้นหา ทั้งสองได้พบกับเผด็จและพวกที่ล้มเหลวจากสำนักทรงมาลักลอบขนไม้พยุง เผด็จยิงเถื่อนตกหน้าผาน้ำตกหายไปกับสายน้ำเชี่ยวกราก และเมื่อกลับมาพร้อมกับความทรงจำที่หายไป เขารู้ว่าตัวเองคือพันตรีนายแพทย์เทวินทร์ และเขาจำหญิงสาวที่ร่วมเป็นร่วมตายและบอกรักกันและกันไม่ได้
เทวินทร์กลับไปอภัยภูเบศรได้พบว่าดร.โกสินทร์ได้เสียชีวิตและอรอินทร์แต่งงานกับหมอวิสุทธิ์เพื่อนรักของเขา หมอเทวินทร์ปลงตกกับชีวิตเพราะคิดว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะความดื้อทระนงกับตัวเองมากไป เจริญขวัญตามมาถึงอภัยภูเบศรเพื่อดูให้แน่ใจว่าไอ้เถื่อนจำเธอไม่ได้จริงๆ
“คุณเป็นใคร” จากคำพูดและท่าทีเฉยเมยของเทวินทร์ที่มีต่อเจริญขวัญ ทำให้เจริญขวัญหอบความปวดร้าวกลับบ้านภูห่มฟ้าของเธอ อรอินทร์กับวิสุทธิ์รู้ว่าเทวินทร์คิดอะไรอยู่ และบอกให้ทำตามที่ใจต้องการ จะได้ไม่ต้องมานั่งทรมานใจอย่างนี้
เถื่อนกลับมาขอเป็นทาสเจริญขวัญเหมือนเดิม แต่เจริญขวัญโกรธที่เธอถูกกระทำอย่างนั้น เถื่อนบอกว่าเมื่อมาเป็นเทวินทร์กลัวเจริญขวัญจะไม่รักเหมือนตอนที่เป็นเถื่อน ขอให้เจริญขวัญยกโทษให้ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ว่าจะเป็นเทวินทร์หรือไอ้เถื่อนก็พร้อมเป็นทาสแม่หมอเจริญขวัญตลอดไป
ด้วยความรักที่มีต่อชายคนนี้ เจริญขวัญน้ำตาไหลพรากโผเข้ากอด เถื่อนกอดกระชับหญิงสาวด้วยความรักและยืนยันว่าจะไม่มีอะไรมาพรากทั้งสองได้
